Οι κυριότερες ψυχιατρικές διαταραχές, οι οποίες σχετίζονται με τις διατροφικές συνήθειες του ατόμου, είναι η νευρογενής ανορεξία, η βουλιμία και η διαταραχή υπερφαγίας.
Η νευρογενής ανορεξία (anorexia nervosa) χαρακτηρίζεται από διαταραγμένη εικόνα του σώματος, εξαιτίας της οποίας ο πάσχων θεωρεί τον εαυτό του ως παχύσαρκο ενώ είναι ελλιποβαρής. Η εικόνα αυτή οδηγεί σε εκούσια απώλεια σωματικού βάρους, είτε μέσω άρνησης λήψης τροφής είτε μέσω μεθόδων, όπως οι προκλητοί έμετοι, οι υποκλυσμοί και η υπερβολική σωματική άσκηση. Συνέπεια είναι το ιδιαίτερα χαμηλό βάρος, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε ποικίλες ηλεκτρολυτικές διαταραχές, αμηνόρροια ή έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος στους άντρες, οστικά η κοιλιακά άλγη κ.α. Πρόκειται για μία νόσο με επιπλοκές, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στο θάνατο.
Η βουλιμία (bulimia nervosa) χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας στα πλαίσια μιας έντονης παρόρμησης και επιθυμίας για φαγητό, ακολουθούμενα από αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως π.χ. από προκλητούς εμέτους, χρήση διουρητικών και καθαρτικών σκευασμάτων ή περιόδους αποχής από τη λήψη τροφής, προκειμένου να διατηρηθεί το επιθυμητό σωματικό βάρος. Συχνά ακολουθούνται από ηλεκτρολυτικές διαταραχές λόγω των εμέτων. Συνοδεύεται συνήθως από θλίψη και έντονο συναίσθημα ενοχής και ντροπής μετά την πάροδο των επεισοδίων.
Η διαταραχή υπερφαγίας αρακτηρίζεται από υπερβολική πρόσληψη τροφής, σε μια διακριτή χρονική περίοδο, η οποία συνοδεύεται από ένα έντονο αίσθημα έλλειψης ελέγχου.
Στα πλαίσια της αντιμετώπισης των διαταραχών πρόσληψης τροφής είναι ιδιαίτερα σημαντική η διερεύνηση της σωματικής υγείας των πασχόντων, μέσω κλινικής εξέτασης και αιματολογικών εξετάσεων. Συχνά εφαρμόζεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπεία, κυρίως για τη συνοδό συμπτωματολογία. Η ψυχοθεραπεία εστιάζει σε μεθόδους διαχείρισης των επεισοδίων, στοιχεία που αφορούν στην εικόνα του εαυτού καθώς και στην ανάλυση τυχόν υποβόσκουσας διαταραχής προσωπικότητας. Απαραίτητη θεωρείται και η ψυχοεκπαίδευση.